هر چند به پايان رسيده ام.
اما شروع مي كنم:
"به نام او كه اين حجم سنگين را بر دوش ما نهاد"
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
من مي نويسم! نه از براي ديگران، بلكه براي خود مي نويسم. شايد كسي نخواند، و شايد بخواند و نداند! اما مي نويسم. اين منم كه سخن مي گويم، از نهاد آدميان.از دردهاي قرون و اعصار، در حالي كه به انتظار مرگي آرام نشسته ام... ( لطفا ةنگام نظر دادن، حتما آدرس وبلاگتونو واسه بازبيني بذاريد. ممنون!)
ٍاتانازي
بر باد رفته ها... (چيده شده بر اساس حروف الفبا ).
- آب و آفتاب
- آلبالو خانوم
- از صميم قلب
- حرفهاي نگفته ي من
- حكايت من و تنهايي هام
- خط خطي هاي من(سويداي دل)
- دختر طلائي
- دخترهاي كوچه پشتي
- روزهاي پونه
- سويداي دل
- شبي باراني
- عاشقانه های یک افسونگر
- من از اين پس فقط به مرگ مي انديشم
- نامه هاي نوشته بر باد
- نگار (محشر)
- هستم اگر ميروم گر نروم نيستم
- واريپال
- وصال
- ِِد.د.ت
۴ نظر:
salam dooste man kheily khosh oomadi.
bazam miam.
سلام...
دلم برای بهار شدن تنگ است...
آغاز جالبیست....
نوشته هاي من گله از اين دنيا
نوشته هاي تو پايان زندگي
مریزید در گور من جز شراب
میارید در ماتمم جز رباب..
ارسال یک نظر